Vicdânî, Melâmiyye Silsilenâmesi’nin ilk kısmında tasavvufun Kur’ân ve Sünnet’e dayandığını delilleriyle ortaya koymaktadır. Şeriat ve tarikat kavramlarını açıklayıp tarikatların doğuşuna temas etmekte, Melâmîliğin müstakil bir tarikat değil, bir yol ve meşreb olduğunu belirtmektedir. İkinci kısımda “Orta Devre Melâmîliği” başlığı altında ayrıntılı bir şekilde Bayrâmî Melâmîlerini anlatan Vicdânî, üçüncü kısımda ise Muhammed Nûrü’l-Arabî’ye nisbet edilen “Son Devre Melâmîliği”ni tanıtmaktadır.
Tomâr külliyatının ikinci kitabı olan Kâdiriyye Silsilenâmesi’nde Pîr Abdülkâdir Geylânî’nin hayatı ve halifeleriyle tarikatın silsilesi ve şubeleri ele alınmaktadır. Ardından ricâlü’l-gayb, hırka, evrâd ve ezkâr gibi tasavvufî kavramların açıklaması yapılmaktadır.
Eserin üçte ikilik bölümüne tekabül eden Halvetiyye Silsilenâmesi’nde Hz. Peygamber’den (s.a.v.) itibaren tarikatın kurucusuna kadar silsilede yer alan şeyhler, kaynaklardaki bilgiler değerlendirilerek tespit edildikten sonra tarikatın pîri Ömer el-Halvetî ve ikinci pîri Yahyâ-yı Şirvânî’nin hayatı anlatılmakta; sonrasında ise tarikatın temel esasları, evrâd, ezkâr ve adabı üzerinde durulmaktadır.
Külliyatın dördüncü kitabında sûfî ve tasavvuf kelimelerinin tarifleri ve bir kavram olarak ortaya çıkışları üzerinde genişçe durulmuştur.